Η σκέψη του Σωκράτη(Πλάτωνος Πρωταγόρας 314 β), έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και είναι πολύ επίκαιρη στις μέρες μας:
‘‘-Και με τί τρέφεται η ψυχή, Σωκράτη;
-Με τί άλλο, είπα εγώ, με μαθήματα. Και μη μας γελάσει ο σοφιστής, φίλε μου, παινεύοντας την πραμάτεια του, όπως κάνουν αυτοί που έχουν να κάνουν με τις τροφές του σώματος, ο μεγαλέμπορος κι ο μικρέμπορος. Γιατί βέβαια κι αυτοί ούτε οι ίδιοι τους ξέρουν τί είναι ωφέλιμο και τί βλαβερό για το σώμα από τα φορτία που μεταφέρουν —κι όμως επαινούν όλα τα εμπορεύματά τους— ούτε οι πελάτες τους, εκτός αν τύχει και είναι κάποιος γυμναστής ή γιατρός. Ολόιδια κι αυτοί που σέρνουν μαζί τους τα μαθήματα από πόλη σε πόλη και τα πουλούν χοντρικά και λιανικά σ᾽ όποιον τα λαχταρά· παινεύουν βέβαια όλα όσα πουλούν, μπορεί όμως μερικοί, καλέ μου φίλε, να μη ξέρουν ποιό από τα όσα πουλούν είναι ωφέλιμο και ποιό βλαβερό για την ψυχή· το ίδιο κι οι πελάτες τους, εκτός πάλι αν τύχει κάποιος απ᾽ αυτούς να καταπιάστηκε με την υγεία της ψυχής. Λοιπόν, αν εσύ τυχαίνει να ᾽χεις ξεκαθαρισμένο ποιό απ᾽ αυτά είναι ωφέλιμο και ποιό βλαβερό, μπορείς άφοβα ν᾽ αγοράζεις μαθήματα και από τον Πρωταγόρα και απ᾽ όποιον άλλο· αλλιώς, πρόσεχε, ευλογημένε, μήπως παίζεις στα ζάρια ό,τι πολυτιμότερο έχεις, και το βάζεις σε κίνδυνο. Γιατί, εδώ που τα λέμε, είναι πολύ πιο μεγάλος ο κίνδυνος, όταν αγοράζεις μαθήματα απ᾽ ό,τι τρόφιμα. Γιατί, όταν αγοράσεις τρόφιμα και ποτά από τον μικρέμπορο και το μεγαλέμπορο, μπορείς να τα μεταφέρεις σε ξεχωριστά αγγεία και, πριν τα βάλεις στο σώμα σου τρώγοντας ή πίνοντάς τα, μπορείς να τ᾽ αποθηκέψεις στο σπίτι σου και να καλέσεις τον ειδικό να σου δώσει συμβουλή — τί τρώγεται ή τί πίνεται, και τί όχι, σε ποιά ποσότητα και πότε· έτσι, με το να τ᾽ αγοράσεις δεν κινδυνεύεις πολύ. Τα μαθήματα όμως δεν μπορείς να τα μεταφέρεις σε ξεχωριστό αγγείο· δε γίνεται αλλιώς: με το που πλήρωσες την αξία τους, δέχεσαι στην ίδια την ψυχή σου το μάθημα, το μαθαίνεις και γυρνάς στο σπίτι σου· η ωφέλεια ή η ζημιά έχει γίνει.’’
Από την εποχή εκείνη τα πράγματα προχώρησαν πολύ… Και σήμερα έχουμε πληθώρα συστημάτων μαζικής πλύσης εγκεφάλων και χειραγώγησης της κοινής γνώμης, με κορωνίδα σίγουρα τα ΜΜΕ. Και ας μην κρυβόμαστε όλοι γνωρίζουμε ποιος είναι ποιος και ποιον ρόλο παίζει στην ειδησιογραφία, την επικαιρότητα, τα έκτακτα και τα ρεπορτάζ. Αλλά φαίνεται η ανάγκη των ανθρώπων για ‘μασημένη τροφή’, νικάει την αλήθεια. Γι’ αυτό έχουμε την χώρα που έχουμε, γι’ αυτό έχουμε τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις που έχουμε, γι’ αυτό έχουμε τους τοπικούς άρχοντες που έχουμε.