Αντιδράσεις προκάλεσαν πριν λίγες μέρες οι στίχοι που τραγούδησε ο ηθοποιός Πάνος Βλάχος: «Μέσα σε ένα σάκο βάλτε Άδωνη και Πορτοσάλτε», με τον πολιτικό και τον δημοσιογράφο να απαντούν με έντονο ύφος και να μιλάνε στην περίπτωση του κ. Πορτοσάλτε ακόμα και για προσφυγή στην ελληνική δικαιοσύνη. Προφανώς και δεν θεώρησαν τους στίχους σατιρικούς και χιουμοριστικούς και σίγουρα η σάτιρα έχει όρια, αλλά το θέμα είναι ποιος και πού τα βάζει. Πιθανά να έλεγε κανείς ότι η λέξη ξεπέρασε τα όρια που έχει κάποιος, αλλά το πώς μπορεί η λέξη ‘σάκος’ να δημιουργήσει όλους αυτούς τους συνειρμούς για παρακίνηση δολοφονίας και πρόκληση βιαιοπραγιών, είναι ένα άλλο θέμα… Πιθανά να έχει να κάνει με τις προσωπικότητες των δύο αυτών ανθρώπων, που ούτε ήπιες τις λες, ούτε μετριοπαθείς, αλλά μοιάζει ότι μπορεί να είναι και κάτι περισσότερο… Θυμίζει την άνεση που δίνει η κατοχή εξουσίας να κάνεις την μοιρασιά με την τεχνική του Καραγκιόζη: ‘‘το δικό μου δικό μου, το δικό σου πάλι δικό μου’’.
Αν οι δύο άντρες είχαν δίκαιο να μετρήσουν τόσο σοβαρά την λέξη αυτή, τότε ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδραση στο ‘‘θα τους γδάρω, δε θα μου γλιτώσει ούτε ένας απ’ αυτούς, ο Τσίπρας πρώτος απ΄ όλους’’ του κ. Γεωργιάδη ή το ‘‘Τρελές σφαίρες Νο 3! Ξεκαρδιστική κωμωδία’’ όταν ο κ. Πορτοσάλτε έγραφε στο Twitter για τις σφαίρες που είχε λάβει μέσα σε φάκελο ο Νίκος Κοτζιάς; Σίγουρα δεν φαίνεται πολύ δίκαιο να διαμαρτύρεται κάποιος για κάτι που έχει κάνει ο ίδιος, ούτε μια, ούτε δυο φορές και το να κουνάει κανείς το δάχτυλο σε όποιον τολμήσει να μιλήσει ή να παραμιλήσει ή που δεν ξέρει τι λέει… δεν αποδεικνύει ορθότητα. Ιδιαίτερα δε, αν έχεις την εξουσία… που προϋποθέτει ψυχραιμία και ταλέντο να κρατάς ισορροπίες ακόμα και σε αυτούς που σου εναντιώνονται.
Ο ‘σάκος’… μια λέξη που προκάλεσε τόση πολύ ένταση και κουβέντα, μάλλον για λάθος λόγους, μιας και σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από εκείνο το βράδυ στα Τέμπη που δεκάδες σάκοι μετέφεραν τα διαμελισμένα σώματα που δολοφονήθηκαν από την αμέλεια πολλών. Μόνο αυτόν τον συνειρμό θα έπρεπε να δημιουργεί η λέξη ‘σάκος’ σε έναν πολιτικό, σε έναν υπουργό, σε έναν δημοσιογράφο, ένα χρόνο μετά, με τις ευθύνες ακόμα να μην έχουν αποδοθεί σε κανέναν. Η ‘θυσία’ όπως ανέφερε ο κ. Πορτοσάλτε για τον θάνατο τόσων ανθρώπων στα Τέμπη, που κατά την άποψή του ‘έπρεπε δυστυχώς να πεθάνουν νέοι άνθρωποι’, για να έρθει η εξυγίανση και η ανάπτυξη στο κράτος μας, μέχρι σήμερα δεν έπιασε τόπο. Γιατί για τον εαυτό του άραγε, δεν έκανε τον ίδιο συνειρμό;…
