του Έρμαν Έσσε, Εκδόσεις Καστανιώτης
Το έργο “Σιντάρτα” του Herman Hesse είναι ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα που θέτει το ζήτημα της αυτογνωσίας, της σοφίας και της εσωτερικής γαλήνης. Η ιστορία διαδραματίζεται στην αρχαία Ινδία και ακολουθεί τη ζωή του Σιντάρτα, ενός νεαρού βραχμάνου, που απορρίπτει τις θρησκευτικές διδασκαλίες της οικογένειάς του, αναζητώντας τη δική του πνευματική αλήθεια.
Ο Σιντάρτα ξεκινά το ταξίδι του, συνοδευόμενος από τον παιδικό του φίλο Γκοβίντα, και δοκιμάζει διάφορους τρόπους ζωής. Αρχικά, ακολουθεί τους Σαμανάδες, επιλέγοντας την αυστηρή άσκηση και την αποφυγή υλικών απολαύσεων. Σύντομα, όμως, διαπιστώνει ότι ο ασκητισμός δεν του δίνει την απάντηση που αναζητά. Στη συνέχεια, συναντά τον Βούδα, τον οποίο θαυμάζει, αλλά αρνείται να ακολουθήσει, καθώς πιστεύει ότι η σοφία δεν μπορεί να μεταδοθεί από δάσκαλο σε μαθητή αλλά πρέπει να βιωθεί προσωπικά. Έτσι, ο Σιντάρτα αποφασίζει να εξερευνήσει τον κόσμο της απόλαυσης και της καθημερινότητας. Ερωτεύεται την όμορφη Καμάλα, γίνεται έμπορος και αποκτά πλούτη και δύναμη. Ωστόσο, σύντομα νιώθει το κενό μιας ζωής αφιερωμένης στις υλικές απολαύσεις και εγκαταλείπει τα πάντα.
Καταλήγει να ζει κοντά σε έναν ποταμό, όπου συναντά έναν βαρκάρη, τον Βασουντίβα, ο οποίος γίνεται ο μέντοράς του. Ο Βασουντίβα είναι ένας απλός, ταπεινός άνθρωπος, που ζει κοντά στον ποταμό, αφιερωμένος στη δουλειά του να μεταφέρει ανθρώπους από τη μία όχθη στην άλλη. Παρότι δεν έχει ακαδημαϊκή εκπαίδευση ή θρησκευτική αυθεντία, ο Βασουντίβα ενσαρκώνει μια βαθιά κατανόηση της ζωής, η οποία πηγάζει από την παρατήρηση και την αρμονία του με τη φύση. Με τον τρόπο ζωής του, δείχνει την αξία της ησυχίας, της υπομονής και της αποδοχής, διδάσκοντας τον Σιντάρτα να ακούει τον ποταμό, όχι μόνο ως φυσικό στοιχείο, αλλά και ως σύμβολο της ίδιας της ζωής. Ο Σιντάρτα αρχίζει να βλέπει ότι η σοφία δεν βρίσκεται στις λέξεις ή στις θεωρίες, αλλά στην απλότητα της ζωής και στην εσωτερική ηρεμία που έρχεται όταν αποδέχεσαι τα πράγματα όπως είναι. Μέσα από τον ήχο και τη ροή του ποταμού, ο Σιντάρτα μαθαίνει να αντιλαμβάνεται τη συνέχεια και την ενότητα της ύπαρξης. Ο ποταμός γίνεται ένας πνευματικός οδηγός που δείχνει ότι όλα τα πράγματα, όσο διαφορετικά κι αν φαίνονται, εντέλει είναι συνδεδεμένα.
Στο τέλος, ο Βασουντίβα αποσύρεται, αφήνοντας τον Σιντάρτα να συνεχίσει μόνος του, γεμάτος πλέον με την ηρεμία και τη σοφία που έχει αποκομίσει από τον ποταμό και τον ίδιο τον βαρκάρη.
Τέλος φόρμας
