Η έκφραση BLR είναι στρατιωτικός όρος που προέρχεται από τα αγγλικά Beyond Local Repair και σημαίνει Πέραν Επιτοπίου Επισκευής και δηλώνει ότι μία συγκεκριμένη βλάβη είναι πάνω από τη επισκευαστική δυνατότητα του οικείου συνεργείου και χρήζει προσοχής από ανώτερο ή πιο κεντρικό κλιμάκιο. Η έκφραση BLR είχε εισαχθεί στην κοινωνία των βουνών και των ποιμένων από τους νέους που απολύονταν από το στρατό και επέστρεφαν στο χωριό. Με το κομψό συνολάκι της στρατιωτικής στολής, που λεύτερα πλέον κοσμούσε τους ευσταλείς ορεσίβιους, χωρίς εθνόσημα και λοιπές στρατιωτικές στιλιστικές επιβουλές και απαγορεύσεις, εξαφάνισαν ολότελα το ενδυματολογικό στυλ που θύμιζε φουστανέλα και κυριάρχησε το ευρωπαϊκό ντύσιμο. Μαζί μ΄ αυτό μας έφεραν και το BLR!
Τα τσαπιά από την πολύ δουλειά «σώνονταν» και τη φθορά τους την αποκαταστούσαν οι σιδεράδες του χωριού. Πολλά απ΄ αυτά κείτονταν εγκαταλειμμένα σε κάποια γωνιά στο κατώι του σπιτιού. Εκεί βρήκα και γω κάποια και τα περισυνέλλεξα, θέλοντας να αποτίσω φόρο τιμής σε αυτά, αλλά και στα αφανή χέρια που τα δούλευαν και τα έφεραν σ΄ αυτήν blr κατάσταση.
Αυτά τα τσαπιά είναι τα ιερά λείψανα του οριστικά απελθόντος Γεωργικού Πολιτισμού. Η Εκκλησία κάθε τόσο και λιγάκι κάνει περιφορά των λειψάνων κάποιων καλογέρων, που μια ζωή μακριά από τον κόσμο, χωρίς να μοχτούν σε ειρηνικά ή και πολεμικά έργα του πολιτισμού μας, προσεύχονταν για να σώσουν την ψυχή τους όπως έλεγαν. Δεν ξέρω αν την έσωσαν σίγουρα όμως έχτισαν και έστησαν μια λαμπρή -και κερδοφόρο- μεταθανάτια υστεροφημία με τιμές και παράτες.
Εν προκειμένω δεν μπορούμε να αγιοποιήσουμε τα τσαπιά, όμως πρέπει να τα τιμήσουμε κι αν ήταν μπορετό να αγιοποιήσουμε, αυτούς που τα «έσωσαν» ξεχερσώνοντας τη γη και σκάβοντας τα χωράφια. Ξεχωριστή τιμή ανήκει στους σιδεράδες των χωριών, αυτούς τους ποιητές του σιδήρου, που «βούλωναν» -όπως έλεγαν- δηλ. αποκαθιστούσαν τις φθορές κάθε σιδηρού εργαλείου, φέρνοντάς τα στην προτέραν λειτουργική τους μορφή.
Προσωπικά τιμώ αυτά τα λείψανα σε μια γωνιά της λαογραφικής συλλογής, που τα έβαλα και αναπαύονται ευφροσύνως μέσα σ΄ ένα κασελάκι από ρέγκες.
Ο… εξελληνισμός του στρατεύματος
Στο στρατό ήμουνα χρεωμένος ένα μηχάνημα που είχε χαλάσει και το ανέφερα στον ανώτερό μου καραβανά, ο οποίος μου λέει:
– Άστο αυτό βγήκε ΠΕΕ
– Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό; του λέω.
– Πέραν Επιτοπίου Επισκευής βρε στράβακα μου απαντάει.
– Δηλαδή; ξαναλέω
– Τι δεν καταλαβαίνεις βρε χαϊβάνι, μου ξαναλέει, βγήκε BLR πώς να στο πω;
Και τότε κατάλαβα, γιατί το blr ήταν πολύ συνηθισμένη έκφραση στο χωριό μου όταν θέλαμε να δηλώσουμε μεγάλη κούραση και εξάντληση. «Σήμερα βγήκα blr» λέγαμε σε ανάλογες περιστάσεις.