Ενώ με την συνάντηση και την ολονύχτια συζήτηση των πρωθυπουργών Ελλάδας και Σκοπίων στη Σόφια και τις μετέπειτα διαβεβαιώσεις των αντίστοιχων υπουργών Εξωτερικών, ότι το “Σκοποιανό” ήταν στην τελική ευθεία, ξαφνικά το θέμα τελμάτωσε. Απ’ ότι φαίνεται η πλευρά της ΠΓΔΜ για το θέμα της ονομασίας δεν είναι έτοιμη να ανταποκριθεί στα όσα συμφωνήθηκαν στις Βρυξέλλες ανάμεσα στους δυο υπουργούς Εξωτερικών. Για το λόγο αυτό απομακρύνθηκε η τελική τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Τσίπρα και Ζάεφ, για να ανακοινωθεί εκατέρωθεν επίσημα το ονοματολογικό με τον υποτιθέμενο γεωγραφικό προσδιορισμό “Βόρεια” η “Νέα” Μακεδονία. Παρά τις φημολογίες από Σκοπιανά μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και από άλλους “βιαστικούς” της ελληνικής Αντιπολίτευσης να ανακοινώσουν το “Gorna Makedonia” στις 31 Μαΐου, τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Την επόμενη μέρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, δήλωσε επίσημα πως, “δεν υπάρχει συμφωνία αυτή την στιγμή, όταν θα υπάρξει θα ενημερωθούν οι πολιτικές δυνάμεις και ο ελληνικός λαός, για να ακολουθήσει μια ευρεία και διεξοδική συζήτηση”. Διευκρινίστηκε επίσης πως η διαπραγμάτευση είναι στο επίπεδο πρωθυπουργών και διευθετούνται τεχνικές λεπτομέρειες, ενώ θα υπάρξει συζήτηση για μια “αμοιβαία αποδεκτή λύση”. Μέχρι να συμφωνηθούν όλ’ αυτά φυσικά δεν ισχύει τίποτα. Το θέμα από ελληνικής κυβερνητικής πλευράς είναι ξεκάθαρο, ότι “οι προϋποθέσεις για την εξεύρεση λύσης είναι το erga omnes και η συνταγματική αναθεώρηση” στη γείτονα χώρα. Μέχρι τότε δεν πρέπει να υπάρξει βιασύνη, αφού το πρόβλημα το έχουν οι Σκοπιανοί, που κόπτονται να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και να αρχίσουν οι διαδικασίες ένταξής τους στην ΕΕ. Σαν χειρονομία καλής θέλησης από τον μετριοπαθή, όπως φαίνεται Ζάεφ, εκτός από την αποκαθήλωση των αγαλμάτων του Μ. Αλέξανδρου, την μετονομασία, πλατειών, οδών και του διεθνούς αεροδρομίου τους (από Μακεδονικές ονομασίες), ζήτησε την απάλειψη του όρου από την σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων “Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία” σε “Αρχιεπισκοπή Αχρίδος”. Το εκκλησιαστικό πρόβλημα αυτό υπήρχε από παλιά από το 2002 με την συμφωνία του Νις και πάνω σ’ αυτή τη συμφωνία την κατάλληλη στιγμή θα γίνει η αλλαγή της ονομασίας με τις ευλογίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Τις τελευταίες μέρες φάνηκε ο Ζάεφ βέβαια, παρά την αρχική αισιοδοξία, να δυσκολεύεται να προχωρήσει στα όσα προφορικά και ενώπιον του Νίμιτς αλλά και των Ευρωπαίων αξιωματούχων, συμφώνησαν. Παρ’ όλα αυτά η επαφή των δυο κυβερνήσεων είναι συνεχής και εξετάζεται ο οδικός χάρτης της υλοποίησης. Για την ηγεσία των Σκοπίων βαραίνει κι ένα άλλο γεγονός. Ο Ε. Μακρόν δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να ανοίξει ο ευρωπαϊκός δρόμος για τα δυτικά Βαλκάνια, άρα και για την ΠΓΔΜ, αν δεν αποσαφηνιστεί από την ΕΕ (κυρίως από την Γερμανία) τι σημαίνει αυτή η νέα οικονομική επιβάρυνση για την Ένωση. Εκ τούτου για τους γείτονές μας δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Καιρός και ευκαιρία για τον Ζάεφ να ζυγοσταθμίσει τα συμφέροντα της χώρας του και να βάλει στην άκρη εθνικιστικές ιδεοληψίες, που με φανατισμό είχε καλλιεργήσει ο προκάτοχός του Γκρουέφσκι. Όσο για τα δημοψηφίσματα και τα συλλαλητήρια και στις δυο χώρες είναι σεβαστά και αποτελούν ιδιαίτερο χαρακτηριστικό και δικαίωμα των δημοκρατικών λαών και χωρών… Καλό καλοκαίρι..!
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντης ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
