Από τη Διεπιστημονική Ομάδα του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Καρπενησίου
Η διαταραχή πανικού είναι μια από τις αγχώδεις διαταραχές, στην οποία το άτομο αισθάνεται συχνά και απροσδόκητα φόβο, χωρίς να υπάρχει σημαντικός λόγος. Ονομάστηκε έτσι από τον Έλληνα θεό Πάνα, τον θεό των ποιμένων. Ο Πάνας ήταν γνωστός επειδή ξαφνικά τρόμαζε «αναπάντεχα» τα ζώα και τους ανθρώπους. Ο αυθόρμητος και αναπάντεχος χαρακτήρας των κρίσεων πανικού είναι το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της διαταραχής αυτής και βασικό για την αναγνώριση και τη διάγνωση της.
Μια από τις παλιότερες και πιο ακριβείς περιγραφές των διαταραχών πανικού έγινε το 1872 από τον Κάρολο Δαρβίνο όπου ουσιαστικά περιέγραφε τις δικές του κρίσεις πανικού… «Η καρδιά χτυπά γρήγορα και βίαια σαν να σπαρταρά και χτυπιέται πάνω στα πλευρά… το δέρμα χλομιάζει αμέσως όπως στην αρχή της λιποθυμίας… υπό την αίσθηση ενός μεγάλου φόβου… σε συνδυασμό με την διαταραγμένη λειτουργία της καρδιάς, η αναπνοή είναι βιαστική… ένα από τα σπανιότερα συμπτώματα είναι ο τρόμος των μυών του σώματος».
Η κρίση πανικού είναι ένα αιφνίδιο επεισόδιο άγχους όπου τα συναισθήματα έρχονται απρόσμενα, αναπάντεχα και είναι πολύ έντονα. Επηρεάζεται το σώμα το μυαλό και ο τρόπος συμπεριφοράς. Μολονότι δεν διαρκούν πολύ, οι κρίσεις πανικού βιώνονται ως πολύ τρομακτικές και απειλητικές, ενώ δίνουν την εντύπωση ότι μπορεί να κρατήσουν για πάντα.
Ποια είναι τα συμπτώματατης κρίσης πανικού…
Αίσθημα παλμών, έντονοι χτύποι της καρδιάς
Εφίδρωση
Τρεμούλα ή έντονος τρόμος
Αίσθημα λαχανιάσματος, ασφυξίας, πνιγμού
Πόνος ή βάρος στο στήθος
Αίσθημα ζάλης, αστάθεια τάση για λιποθυμία
Μούδιασμα η μυρμηγκιάσματα
Φόβος για ενδεχόμενη απώλεια ελέγχου – τρέλας
Φόβος θανάτου
Οι κρίσεις πανικού είναι εξαιρετικά τρομακτικές και τα άτομα αναπτύσσουν έναν επί της ουσίας λογικό φόβο ότι θα τους ξαναεμφανιστούν. Πολλοί τείνουν να αναπτύξουν έντονη αποφυγή σε μια ποικιλία καταστάσεων που πιθανολογούν ότι θα τους πυροδοτήσουν μια νέα κρίση. Μελέτες παραγοντικής ανάλυσης δείχνουν ότι υπάρχει μια ομάδα καταστάσεων που σχετίζονται με την αποφυγή. Σε αυτές περιλαμβάνονται τα μέσα μαζικής μεταφοράς (αεροπλάνα, τραίνα, λεωφορεία), η οδήγηση αυτοκινήτου ειδικά σε δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας, τα πλήθη (π.χ. στο σινεμά, σε μεγάλα εμπορικά κέντρα, στο γήπεδο) οι σήραγγες, οι ανελκυστήρες, οι κλειστοί χώροι. Τα άτομα αυτά συχνά εμφανίζουν μια υπερβολική ανάγκη να αποδράσουν ή να επιστρέψουν σε ένα ασφαλές μέρος όπως το σπίτι.
Θεραπεία αντιμετώπιση….
Ο οποιοσδήποτε μπορεί να υποφέρει από διαταραχή πανικού, αν αναλογιστούμε πρόσφατες μελέτες που αναφέρουν ότι 1 στους 30 ευρωπαίους πάσχει από τη διαταραχή και 1 στους 5 έχει βιώσει κρίση πανικού τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του. Στις γυναίκες η πάθηση είναι πιο συχνή απ ότι στους άντρες και το πρώτο επεισόδιο κρίσης πανικού εμφανίζεται συνήθως στις ηλικίες 20 με 40. Η διαταραχή έχει μια χρόνια πορεία με υφέσεις και εξάρσεις, όπου σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει συνεχής και σοβαρή συμπτωματολογία. Το άτομο είναι σημαντικό να γνωρίζει ότι δεν ευθύνεται το ίδιο για την διαταραχή του και δεν τον κάνει πιο «αδύναμο» σε σχέση με άλλους.
Τα άτομα μπορεί να αισθάνονται άσχημα και συνάμα αμήχανα για αυτό που τους συμβαίνει και να δυσκολεύονται να αναζητήσουν τη βοήθεια ειδικού, πιστεύοντας ίσως ότι όλο αυτό που βιώνουν είναι τρελό ή παράλογο. Με το να αποφεύγει όμως κάποιος τις καταστάσεις που του πυροδοτούντην κρίση πανικού δεν λύνει το πρόβλημα. Ο ειδικός μέσω της ψυχοθεραπείας ή και της φαρμακευτικής αγωγής θα βοηθήσει τον πάσχοντα να αναγνωρίσει και να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του.
