Πρεμιέρα με σοβαρά προβλήματα έκανε η τηλεκπαίδευση και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, με μαθητές και εκπαιδευτικούς να ψάχνουν να βρουν τα καινούρια πατήματα της νέας πραγματικότητας.
Την πρώτη μέρα της τηλεκπαίδευσης το σύστημα δεν λειτούργησε καθόλου σχεδόν σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ η Cisco, εξέδωσε ανακοίνωση για την κατάσταση του webex και τη σοβαρή δυσλειτουργία της υπηρεσίας στην πρεμιέρα της τηλεκπαίδευσης. Για τα προβλήματα συνδέσεων κατά την πρώτη ημέρα, στο μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας, διαμαρτυρήθηκαν οι εκπαιδευτικοί αλλά πολλά ήταν τα παράπονα από γονείς από όλη την Ελλάδα.
Τι ανακοίνωσε η Cisco για τα προβλήματα στο webex
Ανακοίνωση εξέδωσε η Cisco για την κατάσταση του webex και τη σοβαρή δυσλειτουργία της υπηρεσίας στην πρεμιέρα της τηλεκπαίδευσης σε δημοτικά, νηπιαγωγεία και προνήπια.
«Η Cisco γνωρίζει το ζήτημα που έχει προκύψει σχετικά με το Webex meetings. Ευχαριστούμε τους χρήστες και τους συνεργάτες μας για την υπομονή τους καθώς εργαζόμαστε εντατικά για τη διερεύνηση του προβλήματος και την επαναφορά της υπηρεσίας», αναφέρει σε δηλώσεις της η Έλενα Πρασσάκη, διευθύντρια Επικοινωνίας και Μάρκετινγκ της Cisco για την Ελλάδα, Κύπρο και Μάλτα, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων. «Η εξέλιξη των εργασιών αποκατάστασης είναι διαθέσιμη στη διεύθυνση status.webex.com», ανέφερε η ίδια. (με πληροφορίες από το ethnos.gr)
Η τηλεκπαίδευση στην Ευρυτανία
Στην Ευρυτανία τα προβλήματα στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση ήταν πολλά και τις επόμενες ημέρες με την αγωνία και τον εκνευρισμό όλων των εμπλεκόμενων να κορυφώνεται, όταν σε ερώτηση για την έλλειψη υπολογιστών, άλλων συσκευών και ίντερνετ, η απάντηση του Υπουργείου ήταν ότι μπορούν οι μαθητές να κάνουν και μάθημα από το σταθερό τους τηλέφωνο δωρεάν. Περνώντας οι μέρες, η κατάσταση ομαλοποιήθηκε σχετικά, με το πρόβλημα έλλειψης δικτύου ίντερνετ σε πολλά χωριά του Δήμου Αγράφων, όπου ζουν μαθητές, να παραμένει άλυτο.
Τι λένε οι εκπαιδευτικοί
Για το θέμα μας μίλησαν δύο εκπαιδευτικοί της Ευρυτανίας
Σιδέρης Μοτσιόλας – Διευθυντής 1ου Δημοτικού Σχολείου Καρπενησίου
Την Πέμπτη, δεύτερη μέρα της τηλεκπαίδευσης, η κατάσταση βελτιώθηκε σημαντικά. Χωρίς σημαντικά προβλήματα τα μαθήματα και η συμμετοχή των μαθητών ήταν πολύ καλή. Μένει να εξαλειφθούν τελείως κάθε είδους προβλήματα και να εξοικειωθούν τα παιδιά σε αυτόν το συμπληρωματικό τρόπο διδασκαλίας, που φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη διδασκαλία στη σχολική αίθουσα, ούτε τη φυσική επαφή με τον/την εκπαιδευτικό. Σε γενικές γραμμές η εκπαιδευτική διαδικασία κύλησε ομαλά. Ας ελπίσουμε όλα να πάνε καλά μέχρι τέλους.
Βασιλική Σταμάτη – Φιλόλογος ΓΕΛ Καρπενησίου
Στο ερώτημα αν προτιμώ την διά ζώσης εκπαίδευση ή την εξ αποστάσεως, η απάντηση είναι πολύ εύκολη έως προβλέψιμη. Ποιος εκπαιδευτικός δεν θα έβλεπε και δεν θα τόνιζε τη σημαντικότητα της δια ζώσης διδασκαλίας; Τι να πρωτοαναφέρει κανείς; Την κοινωνικοποίηση των παιδιών και των εφήβων, τη δημιουργία διαπροσωπικών σχέσεων μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών/τριών και εκπαιδευόμενων μεταξύ τους, την αλληλεπίδραση; Και τόσα άλλα.
Από την άλλη μεριά, σε καμία περίπτωση δεν θα δαιμονοποιούσα την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Είμαι από εκείνους τους εκπαιδευτικούς που, όχι τώρα, τους τελευταίους μήνες δηλαδή της πανδημίας, αλλά εδώ και κάποια χρόνια εφάρμοζα ένα μοντέλο “μικτής” εκπαίδευσης -ο όρος δεν είναι ακριβής, αλλά δεν μπορώ να βρω κάποιον καταλληλότερο- επικοινωνώντας με τους μαθητές και τις μαθήτριές μου και διδάσκοντας ασύγχρονα στο wiki της τάξης μας αρχικά και από πέρσι που ενισχύθηκαν στις πλατφόρμες του υπουργείου e me και e class.
Πού βρίσκεται λοιπόν το πρόβλημα με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση αυτές τις δύσκολες ημέρες; Στο γεγονός ότι δεν υπήρξε ένας σωστός προγραμματισμός, ώστε να εξασφαλιστούν σε όλους τους εμπλεκόμενους (εκπαιδευόμενους και εκπαιδευτικούς) τα τεχνολογικά μέσα που απαιτούνται. Θεωρώ ότι, αφού όλοι γνωρίζαμε τι θα συμβεί το φθινόπωρο, θα έπρεπε υπουργείο, περιφέρειες, δήμοι, ακόμα και χορηγοί ιδιώτες, σε συνεργασία από το καλοκαίρι, να έχουν παράσχει σε όλους μια ψηφιακή συσκευή που θα είναι ικανή να εξυπηρετήσει το έργο της τηλεκπαίδευσης. Με την σύμπραξη και τον επιμερισμό πιστεύω ότι το κόστος δεν είναι απαγορευτικό. Το ίδιο συμβαίνει και με την έλλειψη παροχής σύνδεσης ίντερνετ σε πολλά απομακρυσμένα σημεία της χώρας. Αλλιώς, δημιουργείς ανισότητες ή μάλλον τις επαυξάνεις. Αυτή η έλλειψη πρόνοιας έφερε τις εικόνες των παιδιών στο καφενείο της Πελοποννήσου ή την διαδικτυακή εκπαίδευση χωρίς διαδίκτυο (της εφημερίδας σας ο τίτλος) στα χωριά των Αγράφων.
Περνώντας στην ίδια την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, όπως αυτή παρέχεται τις τελευταίες ημέρες στην Ελλάδα, μιλάμε ουσιαστικά μόνο για σύγχρονη εξ αποστάσεως διδασκαλία. Ένα μεγάλο κενό λοιπόν είναι αυτό. Η απουσία της ασύγχρονης, της οποίας τα οφέλη είναι πολλά και σημαντικά, ειδικά όσον αφορά τη διαφοροποιημένη διδασκαλία. Το άλλο πρόβλημα είναι η συχνά προβληματική λειτουργία της πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης. Κι εδώ φαίνεται ότι θα έπρεπε να έχει γίνει δουλειά που δεν έγινε. Δεν μπορείς, για παράδειγμα, να πετύχεις όλους τους διδακτικούς σου στόχους, όταν κάθε δέκα λεπτά κάποιος/α από το ακροατήριό σου δεν σε ακούει ή δεν τον/την ακούς εσύ, όταν πρέπει να κρατάς της κάμερες κλειστές, γιατί διαφορετικά το σύστημα δεν θα αντέξει και θα “κρασάρει”. Όταν, ενώ ξεκινάς με όρεξη και σχέδια μαθήματος, για τα οποία δούλεψες ώρες, τελικά αναλώνεσαι στο ποιος σε άκουσε ή σε κατάλαβε. Τέτοια εγχειρήματα, κακά τα ψέματα, θέλουν χρήματα, όμως η επένδυση σε ψηφιακές υποδομές για την εκπαίδευση είναι αναγκαιότητα, ανεξάρτητα από την πανδημία.
Μιλώντας, τέλος, ως εκπαιδευτικός και γονιός, θα ήθελα να πω ότι το εγχείρημα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στην Ελλάδα διασώζεται και πετυχαίνει στο βαθμό που πετυχαίνει, μέσα από το μεράκι, την αυτο-επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, τις ατελείωτες ώρες δουλειάς απογεύματα και βράδια, ώστε να είναι ικανοί στις νέες συνθήκες που αντιμετωπίζουν να μείνουν δίπλα στα παιδιά τους, τους μαθητές και τις μαθήτριές τους. Ξέρω δάσκαλους και δασκάλες που αγόρασαν υπολογιστή πριν δεκαπέντε μέρες, όταν τα πράγματα έδειχναν πού οδηγούμαστε, που έκαναν μόνοι τους ταχύρρυθμα μαθήματα πάνω στη χρήση της πλατφόρμας, που κινητοποίησαν νεότερους συγγενείς τους να τους βοηθήσουν, που διάβασαν πολλές σελίδες εγχειριδίων χρήσης, που συνεργάστηκαν μεταξύ τους (υπάρχει και ομάδα συνεργασίας στο φέισμπουκ με χιλιάδες εκπαιδευτικούς μέλη) και που τα πηγαίνουν τελικά πολύ καλά.
Η “ψηφιοποίηση” της εκπαίδευσης ανεξάρτητα από την πανδημία πιστεύω ότι είναι ανάγκη να προχωρήσει και στον τόπο μας. Αυτό, όμως, σημαίνει όραμα, πρόγραμμα, και κυρίως κονδύλια. Βέβαια, η φυσική μας θέση, εκπαιδευτικών και εκπαιδευόμενων, είναι τα σχολεία μας. Με ασφάλεια όμως. Με μέγιστο αριθμό τους 15 μαθητές μέσα στην τάξη.
