Μαμά Ματίνα: Πρόκειται για τη μητέρα, η οποία έχασε το γιο της Αλέξανδρο από καρκίνο πριν από περίπου δώδεκα χρόνια. Κάθε χρόνο προσφέρει στη μνήμη του γιου της, δώρα σε μικρά παιδιά με καρκίνο. Μάλιστα, ίδια διαχειρίζεται και μία ομάδα στο Facebook. Το όνομα της ομάδας στο Facebook φέρει το όνομα «Θα ξαναβγεί ο ήλιος».
Μαμά Ματίνα: 16 Δεκεμβρίου 2017
Ο Ηρωας-Αγγελος Αλέξανδρος ανοίγει τα φτερά του… Η μαμά Ματίνα επιλέγει να τιμήσει την μνήμη του μοιράζοντας δώρα, παράσημα, δύναμη και κυρίως αγκαλιές. Κι εμείς ήμασταν εκεί για να παρακολουθήσουμε το μεγαλείο της ψυχής της.
Εννέα η ώρα το πρωί επιβιβαζόμαστε στο λεωφορείο για το μικρό μας ταξιδάκι. Συναισθήματα και πρόσωπα μπερδεμένα. Ναι μεν κυριαρχούσε ενθουσιασμός για την μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου και την συλλογή των δώρων, αλλά δε υπήρχε και μια θλίψη στα πρόσωπά μας για τον προορισμό μας και για την συγκεκριμένη ημέρα… Η μαμά Ματίνα, αφού μας έδωσε σαφείς οδηγίες για τις αρμοδιότητες του καθενός, ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΟΎΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΑΛΛΆ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΉ ΟΔΗΓΙΑ.
-Μην δω δάκρυα. Δεν το επιτρέπω. Σέβομαι το ότι ίσως κάποιος δεν μπορεί αλλά καλύτερα να αποχωρήσει. Αυτά τα παιδιά χρειάζονται χαμόγελα κι όχι κλάματα. Αυτοί οι γονείς χρειάζονται δύναμη κι Οχι κουράγιο. Σήμερα προσφέρουμε χαρά στην μνήμη του παιδιού μου! Μόνο χαμόγελα……
Κι όντως! Μπήκαμε στο νοσοκομείο ΕΛΠΙΔΑ μέσα στο χαμόγελο. Ως δια μαγείας μόνο χαμογελούσαμε! Λες και κάποιος άγγελος είχε βάλει το χεράκι του…
-Ξεκινάμε λοιπόν. Νίκος ,Θανάσης ,Μάρω στην μονάδα μεταμοσχεύσεων. Φορτώθηκαν με ένα κάρο σακούλες περιποιημένες, στις οποίες υπήρχε συρραμένο κι απο ένα χαρτάκι με το όνομα και την ηλικία του κάθε παιδιού. Βλέπετε τα δώρα δεν ήταν απρόσωπα. Πάρθηκαν βάση της ηλικίας και κατα προσέγγιση βάση της επιθυμίας του κάθε παιδιού.
-Πωπω, πολλοί Αγιοβασίληδες εφέτος, είπε χαμογελώντας μια ευγενική νοσηλεύτρια.
-Αυτά είναι για τα παιδιά μας, απάντησε η Ματίνα. Ενα προς ένα διαλεγμένα για τον κάθε ξεχωριστό μας Ηρωα!
Μια σακούλα στο χέρι ενός εθελοντή μου έκανε εντύπωση.
-Να δω λίγο;, τον ρωτάω.
-Βεβαίως, μου απαντα.
Το μπλέ χαρτάκι που έγραφε όνομα και ηλικία θαρρώ πως είναι λάθος. Γράφει Αριστείδης, δύο ΜΗΝΩΝ! Δεν μπορεί κάποιο λάθος!
-Κι όμως…, δεν είναι…., μου απαντά ο εθελοντής.
“Καλή δύναμη”, ακούω μια φωνή και τότε ξυπνάω! Αμέσως σκέφτηκα τα λόγια της Ματίνας.”Οποιος δεν αντέχει να Βγει”!!!
Μαμά Ματίνα: Στο Ελπίδα
Στη είσοδο του Ελπίδα, εκεί οπού περίμεναν οι υπόλοιποι εθελοντές με τα δώρα, όλο και περνάγαν παιδάκια που νοσούσαν και που ήρθαν ακριβώς εκείνη την στιγμή στο νοσοκομείο. Ηρθε η μικρή Ιωάννα ,που πήρε δώρο την αγαπημένη της κούκλα κι όλο την αγκάλιαζε, κι όλο την φιλούσε. Ο Χαράλαμπος με τα αυτοκινητάκια του. Ο Κωνσταντίνος, ο Γιωργάκης η μικρή Μαρία! Ολα με χαρά δέχτηκαν τα δώρα και με μια μεγάλη λάμψη στα προσωπάκια τους φορούσαν την κονκάρδα του Αλέξανδρου! Κανένα δεν έμεινε παραπονεμένο……!
Περάσαμε απο όλους τους ορόφους κι όλες τις πτέρυγες. Η Ματίνα μας οδήγησε ακόμη και στο υπόγειο που ήταν ένα παιδάκι για μια συγκεκριμένη εξέταση. Πήγαμε παντού!!!!!Ακόμη και τα παιδάκια που έλειπαν εκείνη την στιγμή, θα έβρισκαν τα δώρα τους εκεί την επομένη.
Όλες οι νοσηλεύτριες χάρηκαν πολύ που έβλεπαν την ομάδα του Αλέξανδρου! Ενας γιατρός βγήκε και αγκάλιασε την περήφανη μαμά έχοντας στο μυαλό του τον Αλέξανδρο! Η μικρή Ειρηνούλα κρέμασε στο στατό της την κονκάρδα του. Η μαμά της μικρής Ελεονώρας την φόρεσε αριστερά πανω απο την καρδιά της. Ολοι οι εθελοντές φορούσαν την μπλούζα με το έμβλημά του. Ηταν εκεί ο Νίκος, η Αρετή ,ο Θανάσης, η Φεβρωνία, η Βούλα, η Αναστασία!!!
Ηταν εκεί όλος ο κόσμος που έστειλε το δώρο του!Την ευχή του! Ημασταν εκεί όλοι εμείς που πιστεύουμε πως όσο υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ , ΘΑ ΞΑΝΑΒΓΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ (πηγή: enimerotiko.gr)
