Νέα εβδομάδα με νέα δεδομένα, νέες δυσαρέσκειες και παλιές νοοτροπίες. Φτάσαμε αισίως στην 25η Μαρτίου 2021 και η μεγάλη επέτειος των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, της εθνικής μας ανεξαρτησίας(!), ήρθε με σκληρή καραντίνα, εθνικούς τσακωμούς και μεγάλη δόση κακογουστιάς (βλέπε τσαντάκι φέσι κλπ).
Θα γιορτάσουμε την απελευθέρωση της χώρας μας, πιο ανελεύθεροι και τρομοκρατημένοι από ποτέ κι αυτό λέει πολλά για αυτή την επέτειο αλλά και γι’αυτή τη χώρα. Υπάρχει μια πολύ συγκεχυμένη και μάλλον παραποιημένη αντίληψη της ελευθερίας στο λαό μας. Μπορούμε, δηλαδή, να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την καταπάτηση στοιχειωδών ελευθεριών μας χωρίς να ερευνούμε τίποτα, αλλά από την άλλη έχουν γεμίσει τα προφίλ όλων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με γραφικά «Ελευθερία ή Θάνατος»…
Και φυσικά, μπορεί να μοιάζει σε άλλους έκφραση εθνικής υπερηφάνειας, σε άλλους φολκλορική έξαρση, αλλά τέτοιες εκδηλώσεις δείχνουν πολλά για εμάς τους Έλληνες. Δείχνουν την ιδιοσυγκρασία και τη διαρκή αναζήτηση ταυτότητάς μας. Θέλουμε την ελευθερία μας αλλά την παραχωρούμε χωρίς να ρωτάμε πολλά πολλά. Ένα παράδειγμα αυτού η νέα κόντρα στη Βουλή για τη σύμβαση της Υπουργού Παιδείας με την εταιρεία Cisco για την τηλεκπαίδευση, κατά την οποία απ’ ό,τι φαίνεται στα ρεπορτάζ των ημερών, όχι μόνο δόθηκαν 2 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η Υπουργός διατείνονταν ότι είναι δωρεάν προς το ελληνικό κράτος, αλλά και παραχωρούνται στοιχεία των εμπλεκόμενων μαθητών και εκπαιδευτικών. Έτσι, διαβάζουμε στο news247.gr, η Cisco έχει στην κατοχή της «νόμιμα» τα στοιχεία που χρειάζεται για να παρακολουθεί τις δραστηριότητες σχεδόν όλων των κατοίκων στην Ελλάδα και την «ελευθερία» να τα εκμεταλλεύεται όπως θέλει. Αυτό το προνόμιο το πήρε όντως δωρεάν από το Ελληνικό Δημόσιο. Τόσο η αξιοποίηση των δεδομένων σχεδόν όλων των Ελλήνων πολιτών μέσω της δυνατότητας παρακολούθησης των συσκευών τους και η εμπορική αξιοποίηση των στοιχείων αυτών που φέρνει άμεση αξία στη Cisco, όσο και η πληρωμή άνω των 2 εκ. € στη Cisco για τις «δωρεάν» υπηρεσίες της προκαλούν τεράστια ερωτηματικά.
Οπότε η όλη θεωρία της ελευθερίας, παραμένει κατά πολύ… θεωρία. Από όσο δείχνουν τα γεγονότα καλούμαστε να είμαστε σε εγρήγορση, με καθαρή σκέψη και χωρίς στερεότυπα, αλλά εμείς τη μισή μέρα παρακολουθούμε στην τηλεόραση πόσο επικίνδυνος είναι ο κορωνοϊός μετρώντας πόσοι πέθαναν κάθε μέρα και την υπόλοιπη βυθιζόμαστε αργά αργά στη λάσπη των ριάλιτι, ανεβάζοντας παράλληλα πατριωτικά ποστ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Και μ’ ετούτα και με εκείνα, έφτασε η Σαρακοστή και για μια ακόμη χρονιά θα «σταυρώσουν τον άγγελο και το ληστή» με εμάς θεατές από μακριά, όπως δείχνουν τα πράγματα, χωρίς καμιά συμμετοχή στο θείο δράμα, ούτε στο ανθρώπινο. Όχι γιατί δεν είμαστε καλοί άνθρωποι ή γιατί δεν πιστεύουμε, αλλά γιατί δεν μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά. Δεν μπορούμε να δούμε ότι οι μέρες είναι πονηρές.
Έτσι ήρθε και στο νου το τραγούδι των Χατζιδάκι – Γκάτσου, με ένα αγκάθι στην καρδιά…
Γυναίκα σκύψε τo κεφάλι
γιατί έρχεται Σαρακοστή
και θα σταυρώσουνε και πάλι
τον άγγελο και το ληστή.
Λένε πως πήγανε την Τρίτη
και πήρανε το Γιακουμή
μες απ’ το ίδιο του το σπίτι
την ώρα που ‘τρωγε ψωμί.
Κλείσ’ το παράθυρο γυναίκα,
κοντεύει δώδεκα και δέκα,
σου το ‘χω πει τόσες φορές,
οι μέρες είναι πονηρές.
Γυναίκα χάθηκαν οι φίλοι,
έγινε φίδι ο αδερφός,
κόψε την κάφτρα στο καντήλι
να `χουμε απόψε λίγο φως.
Πες μου τον όρκο του προπάππου,
κι αν δε γυρίσω μια βραδιά,
να με θυμάσαι κάπου κάπου
και να προσέχεις τα παιδιά.
Κλείσ’ το παράθυρο γυναίκα,
κοντεύει δώδεκα και δέκα,
σου το ‘χω πει τόσες φορές,
οι μέρες είναι πονηρές.
Άλμπουμ: Αθανασία
Συνθέτης: Χατζιδάκις Μάνος
Στιχουργός: Γκάτσος Νίκος
Έτος Κυκλοφορίας: 1976
