Τι αναφέρει η λαϊκή παράδοση
Το πέτρινο μονότοξο γεφύρι της Βίνιανης βρίσκεται στον ποταμό Μέγδοβα στην Ευρυτανία, ανάμεσα από τα χωριά της Παλιάς και Νέας Βίνιανης και του χωριού Στένωμα. Πριν κατασκευαστεί η σιδερένια γέφυρα, το πέτρινο γεφύρι της Βίνιανης αποτελούσε το μοναδικό πέρασμα στο κατώτερο τμήμα του ποταμού, συνδέοντας το Καρπενήσι με τα χωριά της Δυτικής Ευρυτανίας. Δεν υπάρχουν αναφορές για την ακριβή ημερομηνία ανέγερσής του. Αυτό που προκύπτει από διάσπαρτες γραπτές αναφορές είναι ότι κατασκευάστηκε περίπου την ίδια χρονική περίοδο με το γεφύρι του Μανώλη, στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα. Χτίστηκε από δεξιοτέχνες Ηπειρώτες μαστόρους με ντόπιο λιθάρι και εντυπωσιάζει για την αρχιτεκτονική του και την απαράμιλλη ομορφιά του.
Πριν κατασκευαστεί η σιδερένια γέφυρα, το πέτρινο γεφύρι της Βίνιανης αποτελούσε το μοναδικό πέρασμα στο κατώτερο τμήμα του ποταμού, συνδέοντας το Καρπενήσι με τα χωριά της Δυτικής Ευρυτανίας. Δεν υπάρχουν αναφορές για την ακριβή ημερομηνία ανέγερσής του. Αυτό που προκύπτει από διάσπαρτες γραπτές αναφορές είναι ότι κατασκευάστηκε περίπου την ίδια χρονική περίοδο με το γεφύρι του Μανώλη, στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα.Χτίστηκε από δεξιοτέχνες Ηπειρώτες μαστόρους με ντόπιο λιθάρι και εντυπωσιάζει για την αρχιτεκτονική του και την απαράμιλλη ομορφιά του.
Ο μύθος του γεφυριού
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, όταν ο Μέγδοβας “ετοιμάζεται να κάνει μεγάλη κατεβασιά”, ένα στοιχειό και συγκεκριμένα η λάμια, σύμφωνα με τους ντόπιους, περνάει μπροστά από το γεφύρι και μετά ακούγονται φωνές και τραγούδια από τις νεραΐδες Αν είναι μέρα έρχονται χιλιάδες αγριομέλλισες και δεν αφήνουν τους περαστικούς να περάσουν ενώ αν είναι νύχτα μαζεύονται χιλιάδες νυχτερίδες και προστατεύουν τους διαβάτες ενώ παράλληλα ακούγονται και άγρια μουγκρητά ταύρου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Μέγδοβας λέγεται και Ταυρωπός. Λέγεται πως κάποτε βρέθηκε ένας καβαλάρης, ο οποίος αψήφησε αυτά τα σημάδια και μόλις έφτασε στη μέση του γεφυριού έπεσε στο φουσκωμένο ποτάμι και σκοτώθηκε.
Στο ιστορικό γεφύρι λέγεται πως έχουν δοθεί πολλές μάχες τόσο επί Τουρκοκρατίας όσο και μεταγενέστερα. Το 1808, ο ονομαστός κλέφτης Κώστας Λεπενιώτης λέγεται ότι έστησε καρτέρι στο γεφύρι για να απελευθερώσει τον αδερφό του και Σαρακατσάνο αγωνιστή, Αντώνη Κατσαντώνη, ο οποίος είχε συλληφθεί από τον Άγο Μουχουρντάρη και μεταφερόταν βαριά άρρωστος και αλυσοδεμένος προς το Καρπενήσι. Απ’ όσα γράφτηκαν, ο Λεπενιώτης τα κατάφερε.
αποτελούσε το μοναδικό πέρασμα στο κατώτερο τμήμα του ποταμού,
συνδέοντας το Καρπενήσι με τα χωριά της Δυτικής Ευρυτανίας.
Φωτο: Μάκης Θεοδώρου, www.mixanitouxronou.gr
